Chcesz malamuta?

(...) "Malamut to pies z osobowością. Bywa, że nie łatwą, ale fascynującą jak niezmierzone przestrzenie śniegów Alaski, na których niestety głos człowieka bywa często prawie niesłyszalny, zagłuszany przez zapach dzikiej zwierzyny, wycie pobratymców, lodowaty wiatr gwiżdżący w uszach podczas szalonego biegu gdy  gna go tęsknota za horyzontem..." (...)

Nie mogłam oprzeć się pokusie zacytowania słów Michaliny Palarz-Prochal - www.radocka.pl - długoletniej hodowczyni malamutów, zawsze gotowej nieść pomoc i radę. Zamyka się w nich cała prawda o tych niezwykłych psach.

Zakup psa - bez względu na jego rasę - to decyzja na kilkanaście lat; obowiązki, troski, wyrzeczenia, ale i wielkie radości i przyjaźnie. Dlatego pamiętajmy, zanim przyprowadzimy do domu piękną, rozbawioną kulkę, przeczytajmy,poszperajmy, popytajmy, co z niej może wyrosnąć, jakie typowe cechy charakteryzują naszego psa, czy są to z reguły psy spokojne czy impulsywne, wymagające dużo ruchu czy raczej są piecuchami". Nie kierujmy się tylko urodą - każde szczenię jest słodkie, kochane i piękne. Jeśli świadomi wad i zalet danej rasy, podejmujemy decyzję, wiedząc, że poradzimy sobie z przeciwnościami losu oraz podołamy wyzwaniu, jakim jest dobre wychowanie szczenięcia, życie z psem przyniesie nam wówczas wiele satysfakcji i wielką radość z posiadania wyjątkowego przyjaciela, jakim jest NASZ PIES!

Malamut to pies wyjątkowy, wierny przyjaciel, kompan zarówno długich wypraw, wycieczek rowerowych jak i leniwy piecuch zwinięty w kulę ciepłego futra u Twoich stóp, gdy skupiony pracujesz czy czytasz w zaciszu książkę. Nie wolno nam jednak zapomnieć, że malamuty to doskonałe psy pracujące, zdolne do ogromnej ilości pracy. Przez Mahlemiutów używane były do polowań na foki, tropienia niedźwiedzi polarnych, ciagnięcia ciężkich sań i przenoszenia zapasów. Musiały przetrwać w ekstremalnie ciężkich warunkach, niskich temperaturach, często na ograniczonych racjach żywieniowych. Jeden z pierwszych hodowców malamutów Paul Voelker wierzył, że to najstarsza rasa na kontynencie północno - amerykańskim, najprawdopodobniej najdłużej współpracująca z człowiekiem. Rzeźby z kości i kości słoniowej datowane na 12 do 20 tysięcy lat pokazują malamuta - według Voelkera - takiego, jakim jest dziś; prawie nie zmienionego.

Dzisiejszy malamut jest faktycznie pięknym i robiącym ogromne wrażenie psem wystawowym, jednak istotne jest zrozumienie, że musi on nadal posiadać cechy pozwalające mu na przetrwanie i pracę w prymitywnym środowisku, dla którego był przeznaczony.
Malamut to "żywy obraz siły i harmonii". Pies o właściwych proporcjach stanowi fantastyczny widok! Wszystko do siebie pasuje. Gdy patrzymy na takiego psa, żadna część nie dominuje ani nie przyciąga uwagi. To właśnie ta harmonia pozwala malamutowi poruszać się płynnie, lekko i z olbrzymią siłą. Prawdziwy wzorzec nie został napisany przez człowieka lecz przez wiatr, śnieg, lód, deszcze ze śniegiem, ekstremalne temperatury, długie godziny światła słonecznego lub ciemności, roje owadów latem i niedostatek jedzenia. Z powodu ograniczonych zasobów pożywienia rasa ta rozwinęła bardzo wolny, efektywny metabolizm; rozmnażac się mogły psy, które były zdolne przetrwać na najmniejszej ilości kalorii. Każda cecha fizyczna, pomagająca utrzymać temperaturę ciała i zapewnić zdolnośc do pracy, zmniejszała ilość niezbędnych kalorii. To właśnie konieczność przetrwania sprawiła, że wszystko - od czubka nosa malamuta po jego piękny, futrzasty ogon służy zapewnieniu przetrwania.

Również charakter malamuta ukształtowany został przez jego naturalne środowisko. Jego instynkt przetrwania jest niezwykle silny. Nie oczekuj, że nauczysz malamuta nie kraść jedzenia Tobie czy innemu psu. On mu podpowiada, że pies kradnący jedzenie - nawet jeśli jest za to karany - jest tym, który przetrwa by zachować rasę. Niezależność i upartość to kolejne cechy przystosowawcze malamuta, obok ekstremalnie wysokiej tolerancji bólu.
Oprócz klimatu również kultura Inuitów ukształtowała charakter malamutów. Inuici byli nomadami - nieposiadającymi stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającymi się z miejsca na miejsce, w związku ze zmianami pogody lub w poszukiwaniu żywności, wody, opału - dlatego właśnie instynkty terytorialne i obronne u malamutów są ograniczone do przestrzeni wokół nich i ich jedzenia a nie dotyczą osobistej własności ich właściciela. Dom był wszędzie tam, gdzie zatrzymywano się na noc. Dzielenie się było inuickim sposobem na życie. Nikomu nie odmawiano jedzenia, schronienia ani towarzystwa swojej żony. Dlatego psy nie były nigdy używane do chronienia czegokolwiek.
Malamuty mają bardzo silny instynkt stadny. Właśnie dlatego potrzebują ustalić hierarchię w stadzie, często okazując agresję wobec innych psów; mogą również próbować zdominować ludzkich członków swojego stada. To ludzka niemożność zrozumienia i poradzenia sobie z tym silnym instynktem stadnym powoduje większość problemów behawioralnych w tej rasie.
Kiedy pozwala się psu byc przewodnikiem stada ponad ludźmi, nie pozwoli on tknąć innym rzeczy, które uważa za swoją własność, tj: zabawki, jedzenie itp.
Malamut nie pasuje do każdej rodziny, a więc hodowca odpowiedzialny jest za sprawdzenie nabywców szczeniąt i za edukowanie ich. Z wielką dozą socjalizacji, właściwym i nieustannym szkoleniem i wychowaniem oraz zrozumieniem instynktu stadnego, malamut może być idealnym psem dla właściwej rodziny.

Panuje przekonanie, że malamut to pies nie najmądrzejszy, trudno uczący się. Nic bardziej mylnego! Wynika to niestety z braku wiedzy o charakterze i potrzebach malamuta. Wszyscy patrzą na nie przez pryzmat owczarków niemieckich, labradorów czy border colie. Nie ma w Polsce szkoleń dedykowanych dla psów pierwotnych; wszyscy uczestnicy dostają te same zadania! A malamut to nie pies strózujący, obronny, aporter czy pasterz - to pies o doskonale ukształtowanym poczuciu własnej wartości i siły, niezmiernie inteligentny i sprytny, niezależny, z poczuciem własnego "ja". Robi to wrażenie ale z pewnością jest olbrzymim wyzwaniem dla nowicjuszy.
Jeśli będziesz dla niego przyjacielem, podporą, stworzysz z nim więź emocjonalną - to uwierz, zrobi on dla ciebie wszystko i sprawi mu to niezwykłą przyjemność. Temu psu - jak każdemu innemu - trzeba poświęcić swój czas, swoją uwagę, nachylić się nad nim, postarać się go zrozumieć i postrzegać świat jego malamucimi oczami.

Nie ma gotowego przepisu na wychowanie malamuta; każde zwierzę jest inne, ma inne potrzeby, inny temperament. Starajmy się być konsekwentni ale spokojni i opanowani, malamut siły nie lubi i odpowie nam na nią agresją - jak każdy inny pies. Spokojnymi, jednolitymi powtórzeniami, spokojnym tonem, unikając surowości w głosie, nagradzając obficie wykonanie nawet najmniejszego zadania uzyskamy szczęśliwego, ufnego i łatwego w obejściu psa, nie niepokojacego się i znajacego swoje miejsce w stadzie. Z powodu już wspomnianego wcześniej silnego instynktu przetrwania i stadnego, ważne jest nauczenie szczenięcia, że wszystkie zasoby należą do człowieka. Zasoby to jedzenie, woda, zabawki, kości, miski, smycze, łóżka, kanapy... Jeśli pies nauczy się tego w młodym wieku, unikniemy wszelkiego rodzaju problemów zwiazanych z agresją wynikającą z obrony swojej własności. To my pozwalamy naszemu psu korzystać z naszych zasobów, w czasie wyznaczonym przez nas!
Malamuty nie lubią zrzędzenia. Jeśli musisz użyć fizycznej czy werbalnej korekty, użyj jej i po wszystkim. Nie prowokuj problemów!
I znów z racji swojego silnego instynktu stadnego malamuty potrzebują kontaktu! Sześćdziesiąt sekund intensywnego pieszczenia, uścisków i mówienia do psa jest nie do przecenienia! Kiedy masz już dość, mówisz wystarczy i dajesz mu zabawkę, żeby go czymś zająć!

Malamut jest wszechstronny i jeśli Ty jesteś osobą aktywną na pewno znajdziecie zajęcie, przynoszące Wam obupólną radość!

Cóż takiego można robić z malamutem. Oczywiście najlepiej czuje się w szelkach, w zaprzęgu, ale również Cani-cross, bikejoring, skijoring to dla niego wielka frajda! Będzie również fantastycznym kompanem w dalekich, pieszych wyprawach, czy górskich wędrówkach. W specjalnych jukach przeniesie dla nas wszystkich wodę i prowiant. Malamut stworzony jest do pracy na długich trasach z obciążeniem. Nie jest sprinterem ani wyścigowcem, dlatego tak fajnie się z nim wędruje!

Możesz również spróbować współzawodnictwa na wystawach psów. Niektóre malamuty to prawdziwi showmani! Świetnie czują się na ringach wystawowych. Przynoszą nam wielką satysfakcję i dumę!
Równie fantastycznie sprawdzają się w agility!

Malamut to pies z wielkim instyktem pracy - przeznaczony do ciągnięcia sanek, ładunków. Dlatego jesli nie jesteś w stanie nauczyć swojego malamuta, że w szelkach ciągniemy a na smyczy idziemy spokojnie - to nie kupuj sobie tego psa i nie zabijaj w nim najcenniejszego instynku, pielęgnowanego od setek lat, zakładając mu kantarek! Nic potworniejszego jak widok malamuta w kantarku! Zabijającego jego wolę pracy, tłamszącego jego siłę i osobowość!

Malamut nie jest psem dla każdego, ale jeśli czujesz, że potrafisz zrozumieć to fantastyczne zwierzę, dać mu radość i zrozumienie to będzie on najwierniejszym przyjacielem do końca swoich dni; zawsze przy Tobie, oddany bez granic, wierny towarzysz we wszystkim co robisz!