Wystawy FCI w Polsce i na świecie

Związek Kynologiczny w Polsce jest członkiem FCI i nas jako członków ZKwP obowiązują zarówno regulacje ZKwP jak i FCI.

Zanim napiszę o wystawach, ich rodzajach i regulaminach, chciałabym krótko napisać o systematyce ras w FCI i w ZKwP. Z tą systematyką ściśle łączą się zasady, na podstawie których organizowane są wystawy, konkurencje finałowe typu: BOG (Best Of Group), BIS (Best in Show).

Systematyka ras w/g FCI

Rasy psów zostały podzielone i zaszeregowane przede wszystkim ze względu na ich użytkowość, a w następnej kolejności dopiero ze względu na swoje pochodzenie czy charakter.
Utworzono 10 grup FCI:

Grupa 1 - Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła.
Przykładowe rasy: owczarki niemieckie, polskie owczarki nizinne, border collie, owczarki szkockie collie, itd....
Grupa 2 - Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy.
Przykładowe rasy: dogi niemieckie, szwajcarskie psy pasterskie, bernardyny, dobermany, rottweilery
Grupa 3 - Teriery
To bardzo liczna grupa; np jack russel terrier, airedale terrier, foksterier, oraz yorki czy westiki
Grupa 4 - Jamniki
Grupa 5 - Szpice i psy w typie pierwotnym
Dokładna systematykę i opis ras przede wszystkim I Sekcji opiszę w osobnym artykule, poswięconym tym psom.
Grupa 6 - Psy gończe i rasy pokrewne
to przede wszystkim psy myśliwskie tj, ogary, gończe polskie, posokowce, beagl
Grupa 7 - Wyżły
setery, wyżły
Grupa 8 - Aportery, płochacze i psy dowodne
np: labradory, spaniele,
Grupa 9 - Psy ozdobne i do towarzystwa
to wszystkie "śmieszne małe pieski" - bichony, bolończyki, pudle, pekińczyki, mopsy, chihuahua
Grupa 10 - Charty

... słów kilka o historii wystaw psów.
Od daien dawna odbywały się różnego rodzaju pokazy zwierząt, których nie można porównywać do wystaw znanych nam dzisiaj. Psy były tam dodatkiem do innych atrakcji. Niektóre z nich, które miały miejsce już w XVIII wieku można uznać za pierwsze próby ku współczesnym wystawom psów rasowych.

Najwcześniejsze pokazy odbywały się najczęściej w pubach, zarówno w miastach jak i na wsiach, a wystawcami i publicznością byli przede wszystkim mężczyźni. Były to pokazy o randze lokalnej - pamietajmy, że przemieszczanie się w ówczesnych czasach nie było sprawą tak prostą i oczywistą jak jest dziś. Pokazywano przede wszystkimpsy pracujące i użytkowe, myśliwskie. W okresie letnim, kiedy to polować nie było mozna, myśliwi spotykali się towarzysko i pokazywali swoje psy. W 1776 roku odbyły się pierwsze wystawy psów gończych. W 1834 roku zorganizowana została wystawa dla "małych spanieli", ważących mniej niż 5 kg. Głównym trofeum dla zwycięzcy był srebrny garnuszek do śmietanki. W historii wystaw można uznać tę datę za przełomową, gdyż po raz pierwszy oceniano psy za ich wygląd a nie za pracę. Wzrost popularności pokazów rósł w szybkim tempie. 28 i 29 czerwca 1859 roku w Newcastle-upon-Tyne odbyła się wystawa już o większym, niż lokalnym zasięgu. Jeden z sędziów przyjechał nawet z Londynu, co było nie lada podróżą. Chwalono wspaniałą organizację, choć sama wystawa była częścią pokazu drobiu. Zgłoszono 26 pointerów i 36 seterów a nagrodami były strzelby o wartości od 15-20 funtów. Jednym z sędziów na tej wystawie był J.H. Walsh wydawca pisma "The Field". To przyszły organizator jednej z większych wystaw w Birminngham. Powstało tam również stowarzyszenie hodowców Birmingham Dog Show Society. Wielkim sukcesem tego towarzystwa było organizowanie wystaw nieprzerwalnie przez 40 lat aż do roku 1902 i nie miały sobie równych na całym świecie. W miarę wzrostu popularności wystaw poprawiały się warunki dla psów, stawiano boksy, wprowadzano standardy.

Pierwsza Wielka Miedzynarodowa Wystawa Psów odbyła się w 1863 roku i zgromadziła 1678 psów. Niestety psy były bardzo stłoczone, bez podziału na rasy, odgrodzone od publiczności jedynie drutem. Na pierwszych wystawach nie łatwo było znaleźć konkretnego psa. Nie zawsze niestety numery katalogowe odpowiadały numerom ringowym. Niestety zamieszanie zwiększał fakt, że psy, które przyjechały z zagranicy numerów w ogóle nie posiadały. Sedzia doskonale wiedział, jakiego psa oceniał, bowiem każdy psiak miał przyczepiony do obrozy kartonik ze wszystkimi danymi; nazwisko i adres właściciela. Z biegiem lat popularność psa rasowego rosła, powstawały pierwsze kluby, m in. Kennel Club w 1874roku. Opublikował on wówczas pierwszą księgę rodowodową, do której wpisano 4027 psów 40 ras i odmian. Wydano również rozporządzenie, że każdy pies, aby mógł być wystawiany musi być najpierw zarejestrowany w księgach. Kennel Club przyjął w ten sposób na siebie rolę organizacji nadrzędnej. Był to milowy krok w stronę postępu i rozwoju kynologii i psiarstwa. Wiele zrobiono dla popularyzacji wystaw psów i samych psów, przeniesiono wystawy z podejrzanych pubów i barów do miejsc wytwornych takich jak londyński Crystal Palace, Renelagh i Ogrody Botaniczne. Zaczęły się pojawiać osobistości na wystawach; arystokraci a nawet głowy koronowane - królowa Wiktoria wystawiała czasem osobiście psy do niej należące a Książę Walii, późniejszy król Edward Vii był aktywnym hodowca a i sporadycznie wystawcą. Jego żona Aleksandra hodowała i wystawiała borzoje, baset houndy, collie, chow chowy i inne. Wystawy psów stały się okazją do spotkań ludzi

pochodzących z różnych warstw społecznych, przeradzały się w pikniki i spotkania towarzyskie. Ale dzięki temu coraz bardziej rosła popularność psa rasowego; jego posiadanie było czymś wyjątkowym i elitarnym. Czas aby wspomnieć o jednej z najbardziej prestiżowej wystawie psów rasowych w Wielkiej Brytanii a dziś równiej jednej z największych i znaczących wystaw na świecie. To wystawa CRUFTA zorganizowana po raz pierwszy w 1886 roku. Była to Wielka Wystawa Terrerów w wiktoriańskim teatrze muzycznym o nazwie Royal Aquarium, w londyńskim Westminster. Któż to był Charles Cruft? Był synem jubilera, jednak praca u ojca nie bardzo mu odpowiadała. Jako młody chłopak zgłosił się do pracy w fabryce sucharów dla psów Jamesa Spratta jako asystent w dziale sprzedaży. Praca ta wymagała stałych kontaktów z hodowcami, częstych wyjazdów również za granicę Wielkiej Brytanii. Cruft był pierwszym człowiekiem, który zdał sobie sprawę z faktu, że wystawy psów to nie tylko rozrywaka. Miały i mają do dziś olbrzymii wpływ na poziom hodowli psów rasowych. Współpracował blisko z brytyjskim Kennel Clubem, a liczba klas i zgłoszeń na jego wystawę systematycznie wzrastała. W roku 1891 wytawa ta nosiła nazwę Największej Wystawy Psów Crufta i po raz pierwszy nie wystawiono na niej tylko terriery ale również psy innych ras. Ponad 2000 zgłoszonych psów, 20 sędziów, 12 ringów. Miejscem wystawy był Royal Agricultural Hall, gdzie odbywała się nieprzerwalnie aż do 1939 roku. Ogromnym prestiżem dla tej wystawy było wystawienie psów należących do królowej Wiktorii. Do dobrego tonu wystaw należały kosztowne nagrody. Cenne puchary, mosiężne klatki, nagrody pieniężne to tylko niektóre z nich. W gronie patronów tej wystawy znalazły się panujące głowy innych państw; książę Konstantyn Oldenburski, wielki książę Mikołaj z Rosjii a sam car kilkakrotnie wysyłał na wystawę swoje charty rosyjskie. Ta wystawa to wielkie święto dla wszystkich hodowców i właścicieli psów. Dzisiaj zgłoszone mogąbyć psy

z tytułem Interchampiona, z nominacją na tą wystawę, którą można "wywalczyć" na specjalnie wytypowanych wystawach; zwycięzcy Cruft'sa zdobywają dożywotnie nominacje oraz inne prestiżowe nagrody. Nie tylko w Angli rozwijała się kynologia i popularyzowano wystawy psów. Również w innych krajach europejskich a także za oceanem. Polska pomimo trudnej sytuacji politycznej, zaborów, okupacji nie ustępowała innym krajom w drodze rozwoju kynologii. Organizowano różne pokazy psów rasowych. W roku 1845 w zaborze austriackim wyrażono zgodę na powstanie Cesarsko-Królewskiego Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego, które organizowało pokazy i wystawy zwierzat gospodarskich we Lwowie. Eksponowano konie, bydło, kury i psy łowieckie - wyżły, ogary, kundysy w pięknych okazach. W roku 1882 zorganizowano w Warszawie pokaz inwentarza, na którym pokazano 34 psy, owczarskie, wyżły, psy bernardyńskie oraz pudla afrykańskiego. Po I wojnie światowej powstało wiele sekcji, klubów, stowarzyszeń, związków kynologicznych. Zajmowały się one przede wszystkim zastosowaniem psów w łowiectwie, gospodarstwie i wojsku. Organizowane samodzielne wystawy psów we Lwowie, Warszawie, Poznaniu, Katowicach, Wilnie, Toruniu, Krakowie. 9-11 czerwca 1934 roku odbył się Warszawski Pokaz Psów Rasowych; w katalogu czytamy: (...)" Zwiedzającym pokaz nie dozwala się psów wystawianych dotykać, drażnić lub karmić, oraz przyprowadzać psów obcych. Ocena psów rozpoczyna się o godz. 11.00 i trwa cały dzień."(...). I jeszcze jeden z moich ulubionych cytatów, tym razem z roku 1950 z III Wystawy we Wrocławiu: (...) " Psy nie posiadające rodowodów oceniane są na równi z innymi oraz otrzymują ocenę indywidualną i zespołową i mogą otrzymać dyplom na medal, lecz nie otrzymuja żadnej nagrody rzeczowej." (...).

Polska obecnie to miejsce wielu wystaw o randze międzynarodowej; byliśmy gospodarzami wystaw Światowych i Europejskiej. Nasze psy pokazywane i przygotowywane są profesjonalnie. Zachęcam wszystkich do pokazywania swoich psów. To sposów na spotkanie starych i zawiązanie nowych przyjaźni na całym świecie.

RODZAJE WYSTAW:

Według regulaminu FCI psa można zgłaszać do jednej z następujących klas:

Baby 3 - 6 miesięcy - tylko na wybranych wystawach.
Szczeniąt 6 - 9 miesięcy
Młodzieży 9 - 18 miesięcy
Pośredniej 15 - 24 miesięcy
Otwartej od 15 miesięcy
Użytkowej od 15 miesięcy z wymaganym certyfikatem użytkowości
Championów z zatwierdzonym tytułem Championa ale tylko dorosłego - kopię dyplomu wysyłamy wraz ze zgłoszeniem psa; nie brany jest pod uwagę tytuły Mł. Champion
Weteranów powyżej 8 lat

Wiek psa liczymy nie w momencie zgłaszania go na wystawę, lecz na dzień przed mająca odbyć się wystawą.